- ΙΣΟΝΟΜΙΑ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ -

Πέμπτη, 4 Νοεμβρίου 2010

Καταθέσαμε 7.989 υπογραφές για την άρση της βουλευτικής ασυλίας στον πρόεδρο της Βουλής

Mην ακουμπάτε στον τοίχο, μη πατάτε στο πεζοδρόμιο ΜΗ !!!!
αυτά ήταν τα λόγια του σκοπού στην είσοδο του προεδρικού μεγάρου.
Τόση απορία σε μάτια αστυνομικού δεν είχα ξαναδεί (ως τότε)
-Τι είστε εσείς ;;;
-Τέσσερις άνθρωποι είμαστε πολίτες, είπαμε
-Δεν επιτρέπεται να είστε εδώ, απάντησε
-Εδώ που ;
-Εδώ στο πεζοδρόμιο....
Σε κλάσματα δευτερολέπτου οι αστυνόμοι έγιναν 3
Οι διαπραγματεύσεις μας για την παραμονή μας στο πεζοδρόμιο συνεχίστηκαν, με ένα διάλογο που γελοιότερος αυτού ίσως να μην υπήρξε ποτέ πριν σε πεζοδρόμιο....
-Είμαι πολίτης και έχω δικαίωμα να βρίσκομαι στο πεζοδρόμιο.
-Όχι σε αυτό το πεζοδρόμιο !!!
-Γιατί ;;;;;

-Γιατί αυτό το πεζοδρόμιο είναι έξω από το προεδρικό μέγαρο!
-Είναι ιδιωτικό το πεζοδρόμιο;;;
-Όχι.
-Τότε γιατί δε μπορούμε να μείνουμε εδώ ;;
-Γιατι από εδώ συνήθως δεν περνάει κόσμος.

Οι τέσσερις γίναμε οκτώ, δέκα κι έφταναν κι άλλοι, με ταξί , μηχανές, πεζοί κρατώντας στα χέρια τους έντυπα με υπογραφές.
Έντρομος ο σκοπός !!!
"Κίνηση στο πεζοδρόμιο του προεδρικού μεγάρου.Συνωστισμός για την ακρίβεια."
Είμαστε πλέον 20 πολίτες και περίπου 30 αστυνομικοί, ένστολοι και μη, εκτός από τον προϊστάμενο ασφαλείας του προεδρικού μεγάρου που έφτασε με μια μαύρη mercedes και προχώρησε πεζός προς το μέρος μας.
-Δε μπορείτε να βρίσκεστε εδώ, είπε.
-Γιατί;;
-Γιατί δε συνιθίζεται πολίτες να βρίσκονται έξω από το προεδρικό μέγαρο.
-Θέλουμε να μπούμε μέσα, να καταθέσουμε ένα αίτημα
(στη θέα του χοντρού φάκελου , πρέπει να κοκκίνησαν τα μάγουλά του αν και είχε ήδη ενημερωθεί ήδη από τους προηγούμενους ότι τον έλεγξαν.)
-Να πάτε στη βουλή. Εδώ δε μπορείτε να περάσετε.
Και να χωριστείτε!!! Δε μπορείτε να περπατάτε όλοι μαζί !!!
-Γιατί;;;;
-Για να μη φαίνεστε πολλοί!!!!! (ναι το είπε....)


Μιά κλούβα έφτασε και μια διμοιρία ΜΑΤ μας περικύκλωσε...συνοδεύοντας μας μέχρι τη βουλή...μηχανές ΔΙΑΣ ακολουθούσαν...
Στην είσοδο της βουλής μας περίμενε άλλη μία διμοιρία (πράσινη αυτή..)
-Στοοοοπ !!! είπε ο επικεφαλής της, προτάσοοντάς μας το χέρι του, κι ήταν τόσο μα τόσο αξιολύπητο το βλέμμα του, μη ξέροντας πως να αντιμετωπίσει εμάς που δε μπορούσε καν να μας χαρακτηρίσει, πασχίζοντας να συνεννοηθεί με τους ανωτέρους του με δύο ασυρμάτους,
ιδρωμένος, απορημένος, χαμένος....

Ένας από τους επικεφλείς της ασφάλειας της βουλής μας πλησίασε.
-Ποιοί είστε ;;
-Πολίτες.
-Ποιοί ;;
-Δεν ξέρουμε, δε προλάβαμε να συστηθούμε μεταξύ μας, μας περικύκλωσαν οι συνάδελφοί σας....
Μακάρι να μπορούσα να φωτογραφήσω το βλέμμα του....δε μπορώ να το περιγράψω με λόγια....
-Δε μπορείτε να περάσετε. Παραδώστε το σε εμάς και θα το μεταφέρουμε.
-ΔΕ ΘΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΕΔΩ ΑΝ ΔΕΝ ΠΑΡΟΥΜΕ ΑΡΙΘΜΟ ΠΡΩΤΟΚΟΛΛΟΥ.

Μετά από πολλή ώρα διαπραγματεύσεων, αποκλεισμό του πεζοδρομίου, κι άλλους αστυνομικούς , όλων των μονάδων, μας ανακοίνωσε.
-Τρεις από εσάς μόνο.

Μετά τον σωματικό έλεγχο, τον έλεγχο των τσαντών μας και του φακέλου με τις υπογραφές,
τη σημείωση και κράτηση για όσο βρισκόμασταν μέσα στο κτίριο των ονομάτων, αριθμών τηλεφώνων και αριθμών ταυτότητάς μας, βρεθήκαμε τρεις γυναίκες να περπατάμε στους διαδρόμους της βουλής , με τη συνοδεία της ασφάλειας
-Βγάλτε μας μια φωτογραφία, του είπα.
απλώς χαμογέλασε.

-Περιμένετε εδώ , μας είπαν έξω από το γραφείο του προέδρου της βουλής.
Μετρούσα αντίστροφα από μέσα μου , χαμογελούσα .

Η γραμματέας του μας υποδέχτηκε με ένα ηλίθιο ειρωνικό χαμόγελο.
Συνέχισε να το φοράει (ασορτί με το D&G μπλουζάκι της και το m.c.hammer screen saver στον υπολγιστή της ) για όση ώρα της εξηγούσα ότι ο φάκελος περιείχε αίτημα πολιτών για την κατάργηση της βουλευτικής ασυλίας και των νόμων περί ευθύνης υπουργών, υπογεγραμμένου από πολίτες.
Μέχρι που...τον άνοιξα....
Το σαγόνι της κατέβηκε κυριολεκτικά....το βλέμμα της καρφώθηκε κυριολεκτικά στον όγκο των εγγράφων ....δε μπορούσε πλέον να αρθρώσει λέξη....
Στα μάτια της καθρεφτίστηκε ο αριθμός...7.989 υπογραφές....
-Θα φέρουμε κι άλλες , της είπα, τις επόμενες μέρες.
Θέλουμε τον αριθμό πρωτοκόλλου για να τις επισυνάψουμε.
Πήρε ένα μικρό χαρτάκι , το σφράγισε και σημείωσε....αρ. πρωτ.3903.

Στο πεζοδρόμιο, μας χειροκροτήσαμε ,εμείς οι είκοσι, εμάς τους 7.989, φιληθήκαμε κι αγκαλιαστήκαμε...φύγαμε δίνοντας μια υπόσχεση.
ΜΟΛΙΣ ΑΡΧΙΣΑΜΕ.

Εύρεση χώρου και πρωτοβουλία των FoxRot για ίδρυση χώρου για προβες από όσους ενδιαφέρονται

Απευθυνθήκαμε στην γραμματεία του κ. Δημάρχου Ι.Π. Μεσολογγίου, Ι. Αναγνωστόπουλο, και μας παραχωρήθηκε μια αίθουσα για τις πρόβες μας.

Η ανταπόκριση ήταν άμεση και ευχαριστούμε τον κυριο Δήμαρχο, αλλά και την κυρία Ντίνα Ρόμπολα, γραμματέα του κυρίου Δημάρχου, η οποία επιλήφθηκε προσωπικά του θέματος.

Η νέα μας αίθουσα θα είναι έτοιμη για χρήση απο την Δευτέρα 20 Σεπτεμβρίου, ενώ οι Foxrot θα αναλάβουν την πρωτοβουλία να λυθεί το πρόβλημα χώρου για πρόβες και για τις υπόλοιπες μπάντες του Μεσολογγίου.

Υπάρχει μια σκέψη η οποία θα συζητηθει με τους αρμόδιους και καθ'ύλην υπευθύνους και θα ανακοινωθεί από αυτό το blog η απόφαση που θα παρθεί.

Παρακαλούνται όσοι ενδιαφέρονται για χώρο πρόβας να επικοινωνησουν μαζί μας.

Αναδημοσίευση απο foxrottheband.blogspot.com

Συγχαρητήρια ! ! !

Θέλουμε, πραγματικά, να πούμε ένα μεγάλο μπράβο στην κυρία Βενέτη η οποία εργάσθηκε σκληρά και επίμονα ως προς το να εκδιώξει τους FoxRot από τον χώρο που έκαναν πρόβες. Και τελικά τα κατάφερε! ! !

Επιτέλους η γειτονιά των Δικαστηρίων είναι ασφαλής και ήσυχη από κακοποιά και ταραχοποιά στοιχεία, όπως τα μέλη της μπάντας των FoxRot ! Σκεφτείτε να υπήρχαν μερικοί ακόμη, σαν την παραπάνω κυρία, στην Ι.Π. του Μεσολογγίου ! Θα είμαστε μια πολιτισμένη πόλη !

Και για να μιλήσουμε λίγο σοβαρά , όσο είναι δυνατόν βέβαια με τα άτομα που έχουμε να κάνουμε, πρέπει να κάνουμε σαφές το σκηνικό της οικειοθελούς αποχώρησής μας . Για να μην το πάρουν και πάνω τους μερικοί !

Οι FoxRot χρησιμοποιούσαν μια αίθουσα από το κτήριο που ανήκει στην Ν.Ε.Λ.Ε και στην Νομαρχία Αιτωλοακαρνανίας για τις πρόβες τους. Ο χώρος αυτός τους είχε παραχωρηθεί από τον κύριο Αντινομάρχη, κύριο Παναγιώτη Κατσούλη, εν γνώσει των υπαλλήλων της Ν.Ε.Λ.Ε. και όλων όσων εργάζονται εκεί.

Οι πρόβες μας γίνονταν από την 11^η πρωινή ως την 1^η μεσημβρινή (εκτός ορίων κοινής ησυχίας) ή γίνονταν από την 6^η απογευματινή εώς την 9^η (και πάλι εκτός των ορίων κοινής ησυχίας). Απ’ όσο γνωρίζουμε βέβαια , γιατί ούτε είμαστε Νομικοί , ούτε το παίζουμε Νομικοί, αλλά ακόμα χειρότερα, δεν θεωρούμε πως ο νόμος ισχύει όποτε μας συμφέρει και αν δεν μας συμφέρει τον αλλάζουμε ή τον αγνοούμε..

Ενώ λοιπόν οι πρόβες γίνονταν στις προαναφερθείσες ώρες και ποτέ δυο φορές την ίδια μέρα (πρωί-απόγευμα) αλλά ούτε και περισσότερο από 3 φορές την εβδομάδα, η κυρία Βενέτη καλούσε την αστυνομία να μας προειδοποιήσει πως θα προβεί στην σύλληψη μας !

Χωρίς να γίνει κάποια μέτρηση για το αν όντως ενοχλεί ο ήχος μας, αν όντως είναι τόσο δυνατά , αν παραβιάζουμε τα νόμιμα όρια decibel, η αστυνομία υπό τις εντολές της παραπάνω κυρίας μας ενοχλούσε και διέκοπτε την πρόβα μας. Πράγμα εντελώς παράνομο και ανάρμοστο ! Δεν είναι δυνατόν να καλέσω την αστυνομία, να μπει στο διπλανό σπίτι επειδή με ενοχλεί ο ήχος τους και η αστυνομία να τους συλλάβει χωρίς κανέναν έλεγχο αν πράγματι υπάρχει ενοχλητικός ήχος !!! Τουλάχιστον όχι μεταπολιτευτικά !!

Καθαρή προσπάθεια εκφοβισμού και «νταηλίκι» από ανθρώπους με μόρφωση, μέσω ανθρώπων που πρέπει να φροντίζουν για την τήρηση των νόμων και προς ανθρώπους με παιδεία !

Έγιναν 3 τέτοιες ενοχλήσεις σε εμάς από τους χειραγωγημένους αστυνομικούς υπαλλήλους, όλες τους κατά τις 12 το μεσημέρι, έγινε μια τέταρτη ενημέρωση από την κυρία Βενέτη ότι θα έρθει η αστυνομία για να προχωρήσουμε σε μηνύσεις (!!!) αλλά η αστυνομία αγνόησε την κλήση της και δεν ήρθε ποτέ (εκτός κι αν ήταν ένα ακόμα κόλπο της κυρίας Βενέτη και δεν την είχε καλέσει στα αλήθεια) και τέλος ακολούθησε επιστολή με θέμα: «Παράπονα Ιδιωτών» από το Αστυνομικό Τμήμα στον κύριο Π. Κατσούλη να διευθετήσει σύντομα το θέμα. Ο κύριος Κατσούλης τους παρότρυνε να κάνουν τις απαραίτητες διαδικασίες προκειμένου να διαπιστωθεί η όχληση από μέρους μας, η αστυνομία φυσικά έκανε το καθήκον της και δεν έκανε καμιά απολύτως μέτρηση και έστειλε μια δεύτερη επιστολή στον κύριο Κατσούλη με περιεχόμενο παρόμοιο με την πρώτη.

Εν κατακλείδι, εμείς θέλουμε να ευχαριστήσουμε τον κύριο Παναγιώτη Κατσούλη που πραγματικά βοήθησε εμάς, αλλά και άλλα μουσικά σχήματα της πόλης μας, και που ήταν πραγματικά δίπλα μας σε όλες αυτές τις παρανομίες που διαπράξαμε !!!

Ο λόγος που αποχωρούμε από την αίθουσα ΔΕΝ έχει να κάνει με τις φιλότιμες προσπάθειες της κυρίας Βενέτη, η οποία διαμαρτυρόταν για τον ήχο μας, αλλά με το ζήτημα ευθιξίας και σεβασμού στον κύριο Κατσούλη ο οποίος ήταν ο μοναδικός αποδέκτης των πράξεών μας και δεν θέλαμε να τον ενοχλούν συνέχεια ή να του δημιουργούν πρόβλημα στον χώρο εργασίας του.

Στον χώρο που ήμαστε εμείς θα μεταφερθούμε και θα δραστηριοποιηθούν ομάδες φωτογραφίας και εικαστικών. Όσοι ενδιαφέρεστε , μπορείτε να ενημερωθείτε από αρχές Οκτώβρη.

Η δική μας έξοδος έγινε , αλλά δεν έπεσε ούτε ένας στο πεδίο της μάχης.

(Τα παραπάνω γράφτηκαν σε μια προσπάθεια κατανόησης της νοοτροπίας μερίδας πολιτών της πόλης μας. Δεν ζητήσαμε να μας αφήσουν να παίζουμε στις 3 το μεσημέρι..Ζητάμε να έχουμε ίση και δίκαιη αντιμετώπιση. Ζητήσαμε να γίνουν τα νόμιμα και να λάβουμε τα απαραίτητα μέτρα. Όχι να φύγουμε επειδή μας απειλεί με μηνύσεις κάποιος, ενώ γνωρίζουμε ότι δεν έχει το δικαίωμα βάσει νόμου να μας κάνει μήνυση ! !

Ευχόμαστε να αλλάξει αυτή η νοοτροπία και να αρχίσουμε να χαιρόμαστε και να προωθούμε καθετί πολιτιστικό και πολιτισμικό σε αυτή την πόλη.

Μακάρι να γίνει αρχή για την δημιουργία δημοτικού στούντιο για τις 4 «άστεγες» μουσικές μπάντες της πόλης, ώστε να κάνουμε καλύτερες εκδηλώσεις , δημοφιλέστερα φεστιβάλ και να γνωρίσουμε τον τρόπο σκέψης και δράσης άλλων ομάδων [μουσικών σχημάτων, καλλιτεχνικών ομάδων , κ.ο.κ. ].

Έχουμε παίξει σε Βόνιτσα, Μύτικα, Πρέβεζα, Ναύπακτο, Λιδορίκι, Αιτωλικό, Αγρίνιο περισσότερες από 2 φορές και σε διαφορετικούς χώρους κάθε φορά, και είναι τιμή μας να απαντάμε ότι είμαστε από το Μεσολόγγι. Καιρός να δείξει με πράξεις ότι χαίρεται και το Μεσολόγγι για τους πολίτες του που βγαίνουν έξω από τα τείχη του, δεν νομίζετε ?)

Αποδόμηση ενός Εθνικιστικού Ανυπαρξισμού (διαφορετικά, η αποδόμηση ενός κράτους δικαίου)

Δεν πρόκειται να αναπτύξω κάποια ιδεολογία, φιλοσοφία ή φιλολογία, καθώς τα δύο πρώτα δεν είμαι ικανός να τα υποστηρίξω και το τρίτο δεν αρμόζει στην περίσταση. Θα δικαιολογήσω τον τίτλο εξιστορώντας τα γεγονότα της 23ης Ιουνίου στο λιμάνι του Πειραιά, τα οποία έζησα εγώ και μερικές χιλιάδες τουριστών.

Θα προσπαθήσω να αποφύγω επιθετικούς προσδιορισμούς, κυρίως για να μην προκαλέσω τα αισθήματα αλληλεγγύης ή την διαφορετική άποψη όποιου διαβάσει το κείμενό μου.

Φτάσαμε στο Πειραιά στις 5.30 τα ξημερώματα για να φύγουμε στις 7.30 για Κυκλάδες και μόλις προσεγγίσαμε το λιμάνι πληροφορηθήκαμε ότι δεν πρόκειται να φύγουμε λόγω απεργίας. Απευθυνθήκαμε στα γραφεία της πλοιοκτήτριας εταιρίας και μας είπαν ότι θα φύγουμε σε 2-3 ώρες, την ώρα που οι απεργοί μας έλεγαν με βεβαιότητα πως δεν πρόκειται να λήξει η απεργία πριν τις 12 το βράδυ.

Εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι . ΑΠΕΡΓΙΑ είναι η μαζική άρνηση από ομάδες εργατών να εκτελέσουν εργασία. Και φυσικά αυτή λαμβάνει χώρα έξωθεν του χώρου εργασίας των απεργών. Η "απεργία" γινόταν από το Π.Α.ΜΕ χωρίς να συμμετέχουν σε αυτή οι ναυτικοί ή οι υπάλληλοι του Λιμενικού. Οπότε, μιλάμε για κατάληψη και όχι για απεργία!

Η εν λόγω κατάληψη, λοιπόν, είχε χαρακτηριστεί από το απόγευμα της προηγούμενης μέρας ως ΠΑΡΑΝΟΜΗ. Το μόνο που έμενε ήταν να επέμβει ο Εισαγγελέας και με την βοήθεια της εκτελεστικής εξουσίας να παύσει η παρανομη κατάληψη των πλοίων.

Αυτο δεν έγινε. Ο Εισαγγελέας δεν έκανε απολυτως τίποτα και εμείς μέναμε καθηλωμένοι στο λιμάνι κάτω από 34 βαθμούς Κελσίου , χωρίς τουαλέτες, χωρίς νερό , χωρίς κλιματισμό στις αίθουσες αναμονής που υπήρχαν.

Όλο το πρωί, φυσικά, δεν είχαμε καμιά ενημέρωση. Η παραπληροφόρηση έδινε και έπαιρνε ! Από τα γραφεία μας ακύρωναν τα εισιτήρια και μας έβγαζαν καινούρια με ώρα αναχώρησης 3 ώρες αργότερα.. Υποστήριζαν δηλαδή ότι θα φεύγαμε σε πολύ λίγο !

Απαραίτητο χαρακτηριστικό του σκηνικού ήταν η αγανάκτηση των τουριστών και ο τρόπος που αντιμετώπιζαν την κατάσταση που βίωναν. Ο καθένας μας, πιστεύω , θα ένιωθε ντροπή σαν Έλληνας. Και το "Έλληνας" το χρησιμοποιώ και το αναφέρω με τα χαρακτηριστικά της υπηκοότητας. Όχι με πολιτισμικά ή άλλα χαρακτηριστικά. Σαν άνθρωπος που φιλοξενούσα στη χώρα μου ανθρώπους απο άλλες χώρες και τους έδινα την χειρότερη εντύπωση και το βασικοτερο εμπορικό προϊόν μου, τον τουρισμό!

Ο εισαγγελέας, απ'ότι μάθαμε, πήρε την κατάσταση στα χέρια του στις 10 το βράδυ, δηλαδή 2 ώρες πριν τη λήξη της "απεργίας" και ενώ όλοι είχαν φύγει.

Εγώ έμεινα στο λιμάνι μέχρι τις 4 το απόγευμα. Βίωσα για περισσότερες από 10 ώρες την αποδόμηση ενός "υπερήφανου ελληνικού κράτους" όπου καμιά εξουσία (απο την διακριση των λειτουργιών ενός κράτους: δικαστική, νομοθετική και εκτελεστική) δεν λειτουργούσε. Τηλεφωνούσα στην Αστυνομία και μου ζητούσαν συγγνώμη για την ταλαιπωρία και μου έλεγαν πως δεν γνωρίζουν τι θα γίνει και πως μονο ο εισαγγελεας μπορεί να επέμβει , αλλά δεν ξερουν γιατι δεν το κάνει.

Πλήρης ανυπαρξία κράτους δικαίου! Και για να βοηθήσω, κράτος δικαίου είναι η κρατική οργάνωση με βάση το δίκαιο, δηλαδή τον σεβασμό του νόμου και όχι την αυθαιρεσία της εξουσίας. Ένιωθα πως αν χτυπούσα κάποιον, κανείς δεν θα μου έκανε τίποτα! Με όποιον τρόπο κι αν παρανομήσω, κανείς δεν πρόκειται να επιληφθεί της κατάστασης !

Τελικός απολογισμός : Ντροπή, αποτροπιασμός, διαπίστωση κατάλυσης ενός κράτους από 80 άτομα. Επίσης, με παράδειγμα εμένα , οικονομική επιβάρυνση (πέραν της ταλαιπωρίας). Πλήρωσα ένα ξενοδοχείο που έμεινα στον Πειραιά, ένα που δεν έμεινα στην Σύρο και πολλά άλλα που δεν θα πλήρωνα.

Ευχαριστώ πολύ τους υπαίτιους και τους κυρίους του Π.Α.ΜΕ που κάνει τόσο ΔΥΝΑΤΕΣ απεργιακές α-κινητοποιήσεις που πιάνουν τόπο. Καλά μας κάνουν, όλους εμάς, που ανήκουμε στην "πλουτοκρατία" και διεκδικούν με δίκαιο τρόπο τα αιτήματα της εργατικής τάξης. Οι αγώνες κερδίζονται με το να κλείσει το λιμάνι του Πειραιά και όχι με την έκθεση αιτημάτων μέσα ή έξω από την Βουλή !

Υ.Γ. : Θέλω να εκθιάσω την οργάνωση της απεργίας η οποία ήταν τέλεια ! Μέσα στο επιβατικό κοινό υπήρχαν άνθρωποι του Π.Α.ΜΕ οι οποίοι προσποιούμενοι πως ήταν ταλαιπωρημένοι επιβάτες έκαναν προπαγάνδα υπερ της κινητοποίησης αναμεσα μας και συχνά τους αντιμετωπίζαμε με οργή αρχικά, και μόλις αποκαλύπτονταν η "μυστική" ταυτότητα τους ξεκινούσαν οι καβγάδες που είδαμε όλοι στα Μ.Μ.Ε.

IeraPolis: Προς ΜΟΥΣΙΚΟΦΙΚΟ ΗΕΑVY METALά ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ

IeraPolis: Προς ΜΟΥΣΙΚΟΦΙΚΟ ΗΕΑVY METALά ΝΟΜΑΡΧΙΑΚΟ
http://www.youtube.com/watch?v=sIg5HpdeSGo